Paul Sharpe jest reżyserem reklam. W wolnym czasie lubi podróżować po za ciałem. Det. Kauffman z policji zostaje wezwany przez kolegę do kostnicy. Ludzie, którzy niby zmarli na zawał mają dość dziwnie zniszczone organy wewnętrzne. Drogi dwóch panów skrzyżują się, bowiem jedynie Sharpe łączy ze sobą trupy. Fabuła jest dość oryginalna i muszę przyznać, iż przez pierwszą połowę filmu nieźle się wkręciłem. Do tego sceny projekcji były ładnie nakręcone, a pierwsza scena śmierci miała świetny klimat. Później zrobiło się niestety gorzej. Może nie źle, ale gorzej. Historia nadal była ok (choć durna i nie niejasna pod koniec), ale zabrakło atrakcji, takich jak klimat, suspens, czy mocniejsze sceny. Muszę jednak przyznać, iż raz podskoczyłem. Ogólnie ujdzie, dość oryginalny, ale i troszkę kiczowaty horror w stylu lat 80 tych.