Z więzienia wychodzi koleś (w tej roli jak zwykle zajebisty Riki Takeuchi), syn głowy organizacji oczywiście przestępczej. Jego ojciec zostaje zamordowany, jego syn zamierza go pomścić. ale najpierw musi się dowiedzieć kto jest za ową zbrodnię odpowiedzialny. Szybko okazuje się z jak wielkim spiskiem ma doczynienia i nie będzie litości. Postać ta to totalny choleryk, człowiek, który pod wpływem złości zabije cię i wszystkich dookoła, aczkolwiek nie zrobi tego bez powodu. "Skrzywdzi" on w końcu kilku gangsterów z innej grupy, co sprowadzi na niego policję, a on sam wraz ze swoim przyjacielem staną się niemal banitami w świecie yakuzy. Ukryją się gdzieś daleko i będa czekac na odpowiedni moment. Taki moment, w którym będa mogli skorzystać np. z wyrzutni rakiet (!!!).
Z jednej strony film szalony, z drugiej całkiem poważny. Jest tu kilka scen, które po prostu wbijają fotel i gdybym miał zrobić jakiś ranking ulubionych scen z filmów Miike, to z pewnością kilka fragmentów "Deadly Outlaw Rekka" znalazło by się na szczycie. Zwłaszcza te niemal teledyskowe, którym towarzyszy bardzo rokendrolowo brzmiący rock progresywny. Film nie pozbawiony jest smutku (co tyczy się głównie wątku miłosnego, bardzo "ładnego" zresztą), ale coś jednak powstrzymuje mnie przed okresleniem go mianem "dramatu";) To coś to garść kiczu i przede wszystkim ostatnie słowa wypowiedziane w tym dziele: "Rock'N'Roll!". Bo wlasnie taki jest ten film. Tu powaga, tam rozpierdol, nieco metafizyki, a ogólnie rzecz biorąc - Miike bawiący się jak zwykle w swój rokendrol. Pisałem już, że kocham rokendrola?